سبد خرید :
مشاهده سبد خرید

کمالگرایی را با این 6 روش، کاملاً مطمئن و تضمینی درمان کنید!

19 خرداد 1400

93

0

کمالگرایی غالباً به عنوان یک ویژگی مثبت در نظر گرفته می‌شود که شانس موفقیت شما را افزایش می‌دهد؛ اما می‌تواند منجر به افکار یا رفتارهای خود شکننده شود که دستیابی به اهداف را دشوار می‌کند. همچنین ممکن است باعث استرس، اضطراب، افسردگی و سایر موارد بهداشت روانی شود. افرادی که بخاطر احساس عدم کفایت یا عدم موفقیت به دنبال کمال می‌روند، ممکن است صحبت با یک درمانگر برایشان مفید باشد. این موضوع اغلب می‌تواند به افراد کمک کند تا انتقاد بیش از حد از خود را مدیریت کنند. برای آشنایی بیشتر با صفت کمالگرایی و درمان آن با این این مقاله مایندینو همراه باشید.

کوین آکوین

هنرمند و مولف آمریکایی

کمال در زندگی ، کسل‌کننده است! اگر صورتی هیچ عیبی نداشته باشد، هیچ جذابیتی هم ندارد.

کمالگرایی چیست؟

کمالگرایی غالباً به عنوان نیازی به کامل بودن یا به نظر رسیدن کامل بودن و یا حتی باور داشتن دستیابی به کمال تعریف می‌شود. به طور معمول به عنوان یک ویژگی مثبت به جای نقص مشاهده می‌شود. افراد ممکن است از اصطلاح “کمالگرایی سالم” برای توصیف یا توجیه رفتار کمالگرایانه استفاده کنند.

برنه براون، نویسنده و استاد تحقیق در کالج کارشناسی ارشد دانشگاه هوستون، بین کمالگرایی و رفتار سالم تفاوت قائل می‌شود. او می‌گوید؛ “کمالگرایی همان چیزی نیست که تلاش میکنید به کمک آن بهترین خود را بدست بیاورید. کمال در مورد موفقیت و رشد سالم نیست.” وی توضیح می‌دهد که کمالگرایی توسط بسیاری از مردم به عنوان سپر محافظت در برابر سرزنش، قضاوت یا شرم استفاده می‌شود.

علائمی که به شما می‌گوید؛ کمالگرا هستید!

راه‌های درمان کمالگرایی

بیشتر افراد هر از گاهی یا در بعضی از مناطق زندگی خود به کمالگرایی می‌پردازند. افرادی که تقریباً کمالگرایان تمام وقت هستند ممکن است نیاز به دستیابی به کمال به طور مداوم احساس کنند. آن‌ها همچنین ممکن است:

  • قادر به انجام کاری نیستند، مگر اینکه بدانند که می‌توانند به طور کامل آن را انجام دهند.
  • محصول نهایی را به عنوان مهم‌ترین قسمت هر کاری مشاهده می‌کنند در نتیجه، آن‌ها ممکن است تمرکز کمتری بر روند یادگیری یا تکمیل یک کار در حد توانایی خود داشته باشند.
  • تا وقتی نتیجه مطابق با استانداردهای آن‌ها کامل نشود، کاری را تمام نشده می‌بینند.
  • به تعویق انداختن. افرادی که کمالگرایی دارند ممکن است تمایلی به شروع یک کار نداشته باشند تا زمانی که بدانند که می‌توانند به طور کامل آن را انجام دهند.
  • برای انجام کاری که معمولاً انجام آن برای دیگران زیاد طول نمی‌کشد؛ زمان زیادی را صرف کنید.

نمونه‌هایی از رفتار کمالگرایانه

اکثر افراد می‌خواهند به موفقیت برسند؛ اما تلاش سخت برای رسیدن به اهداف شما همیشه بیانگر رفتار کمالگرایانه نیست. افرادی که کمالگرا هستند معمولاً معتقدند هر کاری که انجام می‌دهند ارزشمند نیست مگر اینکه کامل باشد. به جای اینکه به پیشرفت، یادگیری یا سخت کوشی خود افتخار کنند، آن‌ها ممکن است دائماً کار خود را با کار دیگران مقایسه کنند تا به نتیجه‌ای بی‌عیب و نقص دست پیدا کنند.

حتی وقتی افراد با صفات کمالگرایانه نتایج دلخواه خود را کسب میکنند؛ باز هم ممکن است رضایت نداشته باشند. آن‌ها ممکن است احساس کنند که اگر واقعاً کامل بودند، برای رسیدن به اهدافشان مجبور نبودند خیلی سخت کار کنند.

برخی از نمونه‎‌های کمالگرایی عبارتند از:

  • صرف وقت زیاد برای نوشتن و بازنویسی یک ایمیل دو جمله‌ای.
  • باور اینکه از دست دادن دو امتیاز در یک آزمون، نشان از عدم موفقیت دارد.
  • ناراحت بودن برای موفقیت دیگران .
  • خود را مطابق با معیارهای دیگران سنجیدن یا مقایسه نامطلوب و غیرواقعی با دیگران.
  • رد شدن از کلاس یا پرهیز از کار سخت، چون تلاش کردن بی معنی است مگر اینکه بتوان به کمال دست یافت.
  • تمرکز بر روی محصول نهایی به جای فرآیند یادگیری.
  • اجتناب از انجام یک بازی یا انجام یک فعالیت جدید با دوستان به دلیل ترس از کمال نشان ندادن.

انواع کمالگرایی

کمالگرایی

تصور می‌شود که چند نوع کمالگرایی متمایز وجود دارد. در حالی که انواع مختلف کمالگرایی رفتارهای مشابهی دارند، اما انگیزه و نتایج آن‌ها اغلب متفاوت است.

کمالگرایی استانداردهای شخصی:

فردی که این نوع کمالگرایی را در خود دارد، ممکن است به یک سری از استانداردهای تحریک کننده پایبند باشد. ممکن است دیگران هنوز این استانداردها را بالا بدانند، اما برای شخصی که آن‌ها را تعیین می‌کند انگیزه ایجاد می‌کنند. تصور می‌شود این نوع کمالگرایی سالم است؛ زیرا منجر به استرس بیش از حد یا فرسودگی شغلی نمی‌شود. افرادی که دارای کمالگرایی معیارهای شخصی هستند ممکن است کمتر از عادت‌های مضر برای مقابله با استرس ناشی از کمالگرایی استفاده کنند. فرد فقط در صورتی این نوع کمالگرایی را دارد که اهدافش باعث شود احساس انرژی کند و بیش از حد تحت فشار قرار نگیرد.

ارسطو:

لذت بردن از شغل موجب کمال در کار می‌شود.

کمالگرایی انتقادی از خود:

این نوع کمالگرایان بیشتر از این که احساس انگیزه کنند، در معرض ترس از اهدافی هستند که برای خود تعیین می‌کنند. آن‌ها ممکن است بیشتر اوقات احساس ناامیدی کنند و یا اینکه اهدافشان هرگز به واقعیت تبدیل نشود. تحقیقات نشان می‌دهد که کمالگرایان انتقادی نسبت به خود احتمالاً منجر به احساسات منفی مانند پریشانی، اجتناب، اضطراب و محکومیت می‌شوند.

کمالگرایی تجویز شده اجتماعی:

در یک مطالعه دانشگاه یورک در سال 2014 مشخص شد، این نوع کمالگرایی تقاضای تعالی را که اغلب در افرادی که مشاغل بسیار دقیق نیاز دارند مانند وکلا، متخصصان پزشکی و معماران توصیف می‌کند. افراد در این مشاغل افکار ناامیدکننده‌تر، استرس و خطر بیشتری برای خودزنی و خودکشی را تجربه کرده‌اند.

کمالگرایی تجویز شده اجتماعی همچنین در مورد افرادی که از استانداردهای بالای فرهنگی یا اجتماعی پیروی می‌کنند و برای رسیدن به این اهداف غیر واقعی تلاش می‌کنند نیز صدق می‌کند. به عنوان مثال؛ دانش آموزان ممکن است توسط والدین خود از استانداردهای تحصیلی بالایی برخوردار باشند. نوجوانان و بزرگسالانی که برای به دست آوردن نوع جسمی که به نظر جامعه “ایده‌آل” است احساس فشار می‌کنند؛ پس در نتیجه  ممکن است  صفات کمالگرایی تجویز شده اجتماعی در آن‌ها ظهور پیدا کند.

دامنه‌های کمالگرایی

کمالگرایی

کمالگرایی می‌تواند بسیاری از زمینه‌های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد و از این مناطق اغلب به عنوان دامنه یاد می‌شود. بعضی اوقات، کمالگرایی فقط روی یک حوزه تأثیر می‌گذار، در حالی که بار دیگر، دامنه‌های مختلفی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در ادامه زمینه‌های کمالگرایی که می‌تواند زندگی را تحت‌تاثیر قرار دهد، بیان شده است.

در محل کار یا در مدرسه:

افرادی که در مدرسه یا محل کار کمالگرا هستند ممکن است برای انجام یک کار بیشتر از دیگران زمان صرف کنند. آن‌ها همچنین ممکن است از شروع کاری که احساس اطمینان نمی‌کنند خودداری کنند. این اغلب به دلیل تمایل به انجام کامل کار است.

روابط صمیمی یا دوستی:

کمالگرایی می‌تواند باعث شود افراد استانداردهای غیرواقعی خود را بر روی عزیزانشان بگذارند و استرس و فشار بیشتری را به روابط وارد کنند.

فعالیت بدنی:

ورزش و دو میدانی اغلب کمالگرایی را تشویق یا تشدید می‌کند. در ورزش‌های انفرادی؛ مانند ژیمناستیک یا پیست، کمالگرایی ممکن است به ویژه شیوع داشته باشد، زیرا این ورزشکاران اغلب در حال رقابت با خود هستند.

محیط اطراف:

این دامنه ممکن است نیاز به بی‌عیب و نقص بودن خانه یا حیاط شخص در همه زمان‌ها را شامل شود. این موضوع می‌تواند باعث شود که فرد مقدار زیادی از وقت و انرژی خود را صرف مرتب نگه داشتن محیط اطراف خود یا مطابق با استانداردهای زیبایی خود کند.

بهداشت و سلامتی:

از قضا این نوع کمالگرایی ممکن است باعث موارد بهداشتی شود. به عنوان مثال؛ کسی ممکن است مسواک زدن را متوقف کند زیرا یک بار موفق به انجام این کار نشده است. این نوع کمالگرایی ممکن است منجر به اختلالات خوردن مانند ارتورکسیا عصبی شود، که در آن افراد احساس می‌کنند مجبور به رعایت یک رژیم غذایی کاملاً سالم هستند.

نحوه صحبت یا نوشتن:

وقتی شخصی نسبت به نحوه صحبت یا نوشتن خود کمالگرا باشد، ممکن است کیفیت گفتار یا نوشتار وی کاهش یابد. این موضوع ممکن است باعث شود که او از ترس اینکه مرتکب اشتباه شوند بسیار کم صحبت کند یا از نوشتن خودداری کند.

شکل ظاهری:

این نوع کمالگرایی می‌تواند باعث نگرانی بیش از حد فرد در مورد آرایش یا سبک شخصی خود شود. آن‌ها ممکن است ساعت‌ها زمان صرف کنند تا انتخاب کنند چه چیزی را بپوشند یا چگونه موهای خود را حالت دهند. کمالگرایی پیرامون شکل ظاهری نیز می‌تواند منجر به اختلالات خوردن یا اعتیاد به ورزش شود.

چه مواردی باعث کمالگرایی می‌شود؟

عوامل بسیاری می‌توانند در بروز کمالگرایی موثر باشند. چند مورد عبارتند از:

  • ترس مکرر از عدم تایید دیگران یا احساس عدم امنیت و عدم کفایت.
  • مسائل بهداشت روان مانند اضطراب یا وسواس فکری عملی. در حالی که مشخص شده است ارتباطی بین OCD و کمالگرایی وجود دارد، همه افراد کمالگرا OCD ندارند و همه افراد OCD کمالگرا نیستند.
  • داشتن والدینی که رفتار کمال طلبانه از خود نشان می‌دهند یا وقتی تلاش‌های فرزندانشان به کمال نمی‌رسد، مخالفت خود را ابراز می‌کنند. بعضی از والدین ممکن است کودک خود را به موفقیت در هر زمینه تشویق کنند یا کمال را بر روی او وارد کنند تا حدی که بتوان آن را سواستفاده دانست.
  • یک دلبستگی اولیه ناامن؛ افرادی که در دوران جوانی با پدر و مادر رابطه دلبستگی داشتند؛ در بزرگسالی ممکن است در تسکین نفس با مشکل روبرو شوند. اگر کامل نباشد، ممکن است در قبول نتیجه خوب مشکل داشته باشند.

درمان کمالگرایی

افرادی که سابقه موفقیت بالایی دارند، گاهی اوقات فشار زیادی را برای تحقق بخشیدن به دستاوردهای قبلی خود احساس می‌کنند. این امر اغلب آن‌ها را به سمت رفتارهای کمال طلبانه سوق می‌دهد. کودکانی که مرتباً به خاطر دستاوردهای خود مورد ستایش قرار می‌گیرند، ممکن است با افزایش سن فشار خود را برای ادامه موفقیت احساس کنند، این امر همچنین می‌تواند باعث گرایش‌های کمالگرایانه شود.

وینستون چرچیل:

موفقیت یعنی رفتن از یک شکست به شکست دیگر بدون از دست دادن شور و اشتیاق است.

اگر احساس می‌کنید ممکن است صفاتی از کمال‌گرایی داشته باشید که باعث پریشانی روزانه شما می‌شوند، بدانید که رفتار و عادت‌های کمالگرایانه قابل تغییر است. می‌توان با کمک یک درمانگر مطمئن و دلسوز، نگرش‌های سالم‌تری در مورد اهداف و استانداردهای خود یاد بگیرید. در ادامه 6 مورد از روش‌های کارآمد برای درمان کمالگرایی می‌پردازیم؛

«راه‌های درمان کمالگرایی»

1. برای عملکرد 80 درصدی شلیک کنید!

کمالگرایی

کمالگرایان اگر حتی کمی کمتر از 100 درصد عمل کنند، بسیار انتقاد پذیر هستند، که بنا به ضرورت ریاضی تقریباً تمام وقت است. بنابراین یک تکنیک بسیار سالم و مبتکرانه برای حل کمالگرایان است: “من از ابتدا قصد دارم فقط برای 80 درصد عملکرد شلیک کنم. این بدان معناست که من به طور کامل انتظار دارم که 20 پروژه من دچار نقص و بهم ریختگی شود و من با این کار خوب خواهم شد! ” برای اینکه این کار عملی شود، باید درک کنید که در بیشتر زمینه‌ها، موفقیت 80 درصدی کاملاً قابل قبول و قابل تحسین تلقی می‌شود! بیشتر مشاغل 80٪ موفقیت درخشان را در نظر می‌گیرند. اگر تمام کارمندان آن‌ها به طور مداوم 80 درصد عملکرد داشته باشند، اکثر رئیسان هیجان‌زده می‌شوند.

هدف ذهن شما این است که هیچ شخص معقولی انتظار کمال از شما را ندارد! آن‌ها فقط انتظار عملکرد مناسب دارند. خواهید فهمید که تیراندازی 80 درصدی باعث می‌شود خیلی آرام باشید و زندگی شادتری داشته باشید! علاوه بر این به طور متناقض و شگفت انگیزی کارایی و تولید شما را افزایش می‌دهد! این به این دلیل است که وقتی برای رسیدن به 100 درصد به خود فشار می‌آورید؛ این استرس باعث کاهش بهره‌وری و بدبختی شما می‌شود؛ اما تیراندازی برای رسیدن به 80 درصد عملکرد مثبت  شما را در نقطه شیرین خود قرار می‌دهد و عملکرد عالی خواهید داشت.

درواقع ترفند این است که روشن شود، “من کاملاً خوب هستم که در 20 درصد از اوقات اشتباه می‌کنم. کمتر از کامل نیز خوب است! ” در بعضی از رشته‌های دقیق مانند معماری و جراحی پزشکی، ممکن است گفته شود که این نوار 93 درصد است و در برخی از رشته‌ها مانند روان‌درمانی و تدریس، 60 درصد قابل قبول است!

کن رابینسون:

اگر آماده اشتباه کردن نباشید هیچ فکر نابی به ذهنتان نخواهد رسید.

2. برخورد با تعلل را کنار بگذارید!

کمالگراها غالباً با به تعویق انداختن کارهای خود  فلج می‌شوند؛ زیرا نیاز ناسالم آن‌ها به کامل شدنِ همه چیز باعث ترس از شروع هر کاری می‌شود. بنابراین تکنیکی که  برای درمان کمالگرایی توصیه می‌شود؛ این است که وقتی شما با کار زیادی روبرو هستید و با تعلل همراه شده‌اید، نگویید؛ “من در حال حاضر تمام یا بیشتر کارهایم را انجام خواهم داد.” فقط بگویید؛ “من می‌خواهم فقط 5 دقیقه کمی کار انجام دهم، و سپس استراحت می‌کنم و احساسم را می‌بینم.

بعد از آن، ممکن است فقط 10 دقیقه کار کنم و یک کار کوچک را انجام دهم.” این استراتژی کاملاً فشار را از شما دور می‌کند زیرا به هر حال، شما فقط برای یک هدف کوچک شلیک می‌کنید که اهمیت چندانی نخواهد داشت. بنابراین بعید است که انگیزه رسیدن به کمال با شما درگیر شود. سپس معمولاً پس از چند دقیقه شروع و کار، وارد کار خود خواهید شد و با خوشحالی ادامه خواهید داد؛ زیرا تعلل شکسته شده است! اگر همچنان پابرجا بود، کار خود را به قطعات کوچک‌تر تقسیم کنید.

رالف والدو امرسون:

کسی که هرروز از زندگی بر ترسی غلبه نکرده باشد، از زندگی درس نگرفته است.

نکته مهم دیگر برای وقتی که نمی‌توانید تعیین کنید کدام کار مهم‌ترین است و سزاوار است که ابتدا آن را شروع کنید، این است که هدف را با کمترین کار شروع کنید و از آنجا کار کنید! این تکنیک کاملا گرایش‌های کمالگرایانه را خنثی می‌کند.

3. از انتقاد نسبت به دیگران پرهیز کنید!

راه‌های درمان کمالگرایی

کمالگراها علاوه بر انتقاد از خود، اغلب از دیگران انتقاد می‌کنند. بنابراین این روش تلاش برای کاهش و سستی دیگران است. عملکرد آن‌ها را مثبت می‌بیند و به آن‌ها شک می‌بخشید. برخی از افراد وضعیت خوبی ندارند، اما بسیاری از آن‌ها خوب هستند و اگر بتوانید به آن‌ها توجه کنید، مفید به نظر می‌رسد. سپس بعد از تمرین عدم انتقاد نسبت به دیگران، همان لنز را به سمت خود بچرخانید! با خود سخاوتمند باشید و درک کنید که احتمالاً فرد خوبی هستید و انتقاد از خود لطفی برایتان ندارد.

4. خود را با افراد معمولی ​​مقایسه کنید!

اگر در یک موقعیت خاص به خود باور دارید، موفقیت‌های خود را از این نظر ارزیابی کنید که آیا یک فرد معمولی در خیابان اگر کاری را که شما انجام داده‌اید، مشاهده کند، خوشحال خواهد شد یا نه؟ چند نفر خوشحال می‌شوند که در آن موقعیت جای شما باشند؟ اکثر کمالگرایان باید اعتراف کنند که موفقیت‌های زیادی کسب کرده‌اند و بسیاری دوست دارند با آن‌ها تجارب مختلفی را انجام دهند. بنابراین اگر اکثر مردم شما را مقبول می‌دانند؛ آیا منطقی است که خود را در حد استانداردهای بالاتر نگه دارید؟ اگر یک فرد معمولی از کاری که شما انجام داده‌اید راضی باشد، این یک نشانه قوی و قانع‌کننده است که شما به اندازه کافی خوب عمل می‌کنید.

رابرت اف کندی:

فقط کسانی که جرئت می‌کنند شکست سخت بخورند می‌توانند موفقیت بزرگ را کسب کنند.

5. با خود و دیگران مهربان باشید!

راه‌های درمان کمالگرایی

اکثر مردم موافق هستند که خوب است با دیگران مهربان باشند. اما شما چطور؟ آیا شما نیز شایسته مهربانی نیستید؟ پاسخ یک بله چشمگیر است! در حقیقت، کارآمدترین راه برای مهربانی با دیگران این است که ابتدا با خود مهربان باشید، تا زمانی که از وجود شما مهربانی سرازیر شود، می‌توانید آن را به دیگران نیز تقدیم کنید. اما باید درک کنیم که انتقاد از دیگران و خود، بی‌مهری بزرگی است! این تقریباً همیشه بی‌رحمانه و بی‌انصافی است. حتی به اصطلاح انتقاد سازنده نیز معمولاً بیشتر از فایده، ضرر دارد. بنابراین به خود الهام ببخشید تا مهربانی‌های بی‌پایان را به نفس خودتان اعطا کنید.

اسکار وایلد:

دوست داشتن خود، شروع داستان عاشقانه‌ای بی‌پایان است.

6. برای لذت بردن از زندگی دنبال اتفاقات خاص نباشید!

کمالگراها غالباً این تصور را دارند که برای بدست آوردن حق لذت بردن از زندگی و حتی وجودشان، باید به چیزهای خارق‌العاده دست یابند و آن‌ها را به انجام برسانند! اما اگر به اکثر کمالگرایان نگاه کنید، آن‌ها افراد بسیار خوب و موفقی هستند. آن‌ها معمولاً آنقدر به موفقیت رسیده‌اند که تاکنون چندین بار حق حیات خود را کسب کرده‌اند! اما علاوه بر این شما باید این باور را به چالش بکشید. حقیقت این است که شما احتمالاً فردی شایسته هستید و چرا نباید لیاقت لذت بردن از زندگی را داشته باشید و دقیقاً مانند بقیه زندگی کنید؟ چه کسی می‌گوید برای بدست آوردن وجودت باید برده باشی؟

مایندینو؛ اندیشه‌ای نو!

به طور کلی کمالگرایی به عنوان یک صفت و ویژگی مثبت شناخته می‌شود؛ اما اگر به درستی مدیریت نشود و در آن زیاده‌روی شود منجر به صفتی مشکل‌ساز و سخت در زندگی افراد می‌شود. به طور خلاصه انواع کمالگرایی به 3 دسته عمده تقسیم می‌شود؛ کمالگرایی استاندارهای شخصی، انتقاد از خود و کمالگرایی تجویز شده اجتماعی. برای درمان کمالگرایی راه‌های بسیاری وجود دارد از جمله؛ منع انتقاد از دیگران، نگرش 80 درصدی، کنارگذاری برخورد با تعلل و غیره. امیدواریم توانسته باشیم به شما در جهت کاهش صفت کمالگرایی کمک شایانی کرده باشیم و تاثیر مثبت آن را در زندگی خود ببینید. سپاس از اینکه تا پایان این مقاله‌ی آموزشی با مایندینو همراه بودید.

آیا شما فردی کمالگرا هستید یا تا به حال با چنین افرادی برخورد داشته‌اید؟ چه ویژگی‌هایی در کمالگرایی بروز پیدا می‌کند؟ شما با چه روش‌هایی کمالگرایی خود و اطرافیانتان را درمان کرده‌اید؟

(لطفاً دانسته‌ها و تجربه‌های خود را در این زمینه برای ما در قسمت نظرات بنویسید.)

لینک کوتاه :

نظرات :

دیدگاهتان را بنویسید

فیلدهای ضروری ستاره گذاری شده اند. ایمیل شما منتشر نخواهد شد...

دیدگاه شما : *

نام شما : *

ایمیل شما : *

هیچ دیدگاهی برای نمایش وجود ندارد

مایندینو، اندیشه ای نو!