ترک خودارضایی تا آخر عمر با 13 راهکار فوق‌العاده بصورت تضمینی!

امروز در این مقاله قصد داریم درباره موضوع مهمی باهم صحبت کنیم. موضوعی که همیشه برای همه افراد با هرجنسیت و هرسنی چالش‌برانگیز و مملو از سوال است. خودارضایی بحثی است که بیشتر افراد با آن درگیر هستند. بعضی‌ها از سر کنجکاوی آن را امتحان می‌کنند و عده‌ای برایشان تبدیل به عادت شده است. در این مقاله می‌خواهیم ببینیم آیا اصلا خودارضایی کار صحیحی هست یا خیر و اگر خیر برای ترک خودارضایی باید چه تدابیری را اندیشید. پس با این مقاله مایندینو همراه باشید.

خودارضایی

به طور کلی خودارضایی نیاز طبیعی بدن انسان است. این کار می‌تواند برای بعضی افراد استرس را از بین ببرد و برای بعضی دیگر استرس و تنش را به همراه دارد. به صورت کلی عمل خودارضایی می‌تواند ضررهایی در زندگی فرد داشته باشد. اگر خودارضایی بخش جدا ناپذیر زندگی فردی بشود؛ ممکن است مشکل ساز شود. در این صورت، راه های زیادی وجود دارد که فرد می‌تواند ترک خودارضایی کند.

اثرات جانبی خودارضایی

اگر میزان خودارضایی شدید و خارج از کنترل باشد، ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:

✔ ادم: در مردان ، گرفتن محکم آلت در هنگام خودارضایی می‌تواند باعث تورم خفیف یا ادم شود.

✔ سوزش پوست: وقتی خودارضایی بیش از حد شدید باشد، ممکن است منجر به سایش یا سوزش پوست شود. سوزش پوست معمولاً خفیف است و پس از چند روز برطرف می‌شود.

✔ احساس گناه: برخی از افراد ممکن است بعد از خودارضایی احساسات منفی مانند احساس گناه یا شرمندگی را تجربه کنند.

✔ افزایش احتمال ابتلا به انواع دیگر بیماری‌های روانی همچون اضطراب، افسردگی، اختلال شخصیت و حتی اقدام به خودکشی.

✔ غفلت از خانواده یا شریک زندگی خود و دروغگویی به آنها یا آسیب رساندن به روابطمان با دیگران.

✔ سوء مصرف مواد، مانند نوشیدن مقدار زیاد الکل یا مواد مخدر

افسانه‌هایی که می‌گویند خودارضایی باعث نابینایی یا ناباروری می‌شود؛ درست نیست.

خودارضایی در اسلام

همانطور که در قرآن کریم بیان می‌شود در زمینه خودارضایی فرقی بین دختر و پسر وجود ندارد و هرکسی از راهی جز همسرش نیاز جنسی خود را رفع کند؛ مرتکب گناه و کار حرام می‌شود. برای آگهی بیشتر از خودارضایی در دین اسلام توصیه می‌شود مطلب کبیره بودن گناه خودارضایی را از سایت پرسمان دانشگاهیان را مطالعه کنید.

آیه 7 سوره مومنون:

 فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ 

هر کس از راهی، غیر از همسرش، شهوتش را دفع کند، از تجاوز کاران است.

آشنایی با اعتیاد به خودارضایی

اعتیاد، ناشی از دو ماده شیمیایی مغز است؛ دوپامین و اندورفین. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که به شما کمک می‌کند لذت را تجربه کنید. اندورفین‌ها هورمون‌هایی هستند که در زمان استرس و فعالیت بدنی ترشح می‌شوند. اندورفین به شما در روند بهبود کمک می‌کند.

هنگامی که خودارضایی می‌کنید؛ بدن پس از اتمام خودارضایی، دوپامین، ماده شیمیایی که به شما احساس لذت جنسی می‌دهد؛ و اندورفین ترشح می‌کند.

اندورفین و دوپامین مسکن استرس هستند. بنابراین، کسانی که بیش از حد معمول استرس را تجربه می‌کنند یا از مشکلات روانی رنج می‌برند؛ به احتمال زیاد به خودارضایی و ترشح این مواد شیمیایی معتاد می‌شوند. بنابراین، خودارضایی بیش از حد، بازتاب مکانیسم مقابله بد است. این باعث می‌شود تا از مشکلات خود اجتناب کنید نه اینکه مستقیماً با آنها روبرو شوید.

در حالی که خودارضایی ممکن است برای بعضی از افراد خوش‌آیند باشد؛ اما هرگونه رفتار بیش از حد مشکل ساز است. اگر شما به مرور زمان به خودارضایی مزمن مبتلا شده‌اید و چندین بار در روز خودارضایی می‌کنید؛ بدن شما بیشتر به این مواد شیمیایی آزاد کننده استرس معتاد می‌شود. همچنین، با گذشت زمان، بدن شما بیشتر و بیشتر به این مواد شیمیایی نیاز خواهد داشت تا همان نوع تأثیر را احساس کند و باعث می‌شود بیشتر خودارضایی کنید. هنگامی که مغز شما دوپامین ترشح می‌کند؛ احساسات مشابهی را مانند یک معتاد به هروئین تجربه می‌کنید.

چگونه بفهمیم معتاد هستیم؟

اگر خودارضایی به بخشی از افکار شما تدبیل شده است و اگر بر زندگی روزمره شما تأثیر گذاشته است، باید خود را از نظر علائم زیر بررسی کنید تا در نزدیک‌تر زمان به سراغ ترک خودارضایی بروید:

✔ آیا به طور فزاینده‌ای به دنبال پورنوگرافی گرافیکی یا خشونت‌آمیز هستید؟

✔ آیا از خودارضایی مکرر احساس شرم می‌کنید؟

✔ آیا به دلیل عادت خودارضایی در هر رابطه‌ای با مشکل روبرو هستید؟

✔ آیا در مکان‌های نامناسب مانند مکان‌های عمومی، محل کار و غیره خودارضایی کرده‌اید یا می‌کنید؟

✔ آیا وقتی نمی‌توانید خودارضایی کنید؛ احساس ناامیدی، ناراحتی یا افسردگی می‌کنید؟

✔ آیا در گذراندن وقت با خانواده یا فرزندان خود یا در لذت بردن از فعالیت‌هایی که قبلاً از آنها لذت می‌بردید؛ با مشکل روبرو هستید؟

اگر برخی یا همه علائم فوق را در خود مشاهده می‌کنید؛ نگران نباشید. راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید عادت خودارضایی مکرر را کنترل کنید. اگر متوجه شده‌اید که خودارضایی برای شما مشکل ساز شده است و به سختی می‌توانید میل به آن را کنترل کنید یا بر زندگی شما تأثیر شدیدی گذاشته است، گام بعدی این است که فرایند یادگیری برای جلوگیری از خودارضایی را آغاز کنید. به یاد داشته باشید، کار آسانی نخواهد بود زیرا باید عادتی را که در طی یک دوره زمانی، شاید ماه‌ها و حتی سالها به دست آورده‌اید، فراموش کرده و کنار بگذارید.

تفاوت خودارضایی و رابطه جنسی

خودارضایی اساساً جایگزین رابطه جنسی طبیعی و سالم می‌شود. در یک رابطه با جنس مخالف، می‌توانید انتظار معاشقه، لمس، بو، ارتباط عاطفی، صمیمیت، نفوذ و در نهایت ارگاسم را داشته باشید. خودارضایی از همه این موارد صرفنظر می‌کند تا سریعتر ارگاسم را ایجاد کند. ما اساساً موجوداتی قبیله‌ای و مزدوج هستیم و به همین دلیل مغز ما برای داشتن سلامت روانی در طول زندگی به تماس نزدیک بادیگران نیاز دارد.

وقتی ما بیش از حد خودارضایی می‌کنیم؛ مغز ما ممکن است این نیازهای اساسی انسان را با آرزوی روزافزون و ارگاسم‌های مکرر جایگزین کند؛ بدون آنکه لمس جنسی واقعی را تجربه کند.

این موضوع ممکن است مغز و فیزیولوژی آن را تغییر دهد، و ما را از احساس رضایت از روابط و زندگی واقعی باز دارد.

بنابراین، به جای اینکه میل جنسی طبیعی خود را به انرژی‌ای تبدیل کنید که به شما در ملاقات و حفظ زنان و مردان کمک کند؛ این خواسته را با فیلم یا عکس یا هر نوعی دیگر برآورده کرده و روز خود را ادامه می‌دهید. حداقل تا چند ساعت بعد، زمانی که هوس دوباره شروع می‌شود.

هنگام خودارضایی، لذت لحظه‌ای دریافت می‌کنید؛ و این باعث می‌شود انگیزه (و توانایی) شما برای دستیابی به یک راه حل طولانی مدت و سالم کاهش یابد.

نباید فراموش کنید که آثار خودارضایی فقط محدود به زندگی جنسی شما نیست. به دنبال خودارضایی؛ اعتماد به نفس و انگیزه، بهره‌وری و حس ماجراجویی خود را از دست می‌دهید.

چرا باید خودارضایی را ترک کنیم؟

در برخی موارد، خودارضایی می‌تواند منجر به احساسات منفی شود یا جنبه‌های خاصی از زندگی فرد را مختل کند. به عنوان مثال؛ اگر فردی تعامل خود با دیگران را محدود کند یا برای خودارضایی کار خود را از دست بدهد، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که به ترک خودارضایی بیندیشد. اگرچه خود ارضایی مکرر غیر معمول است، اما می‌تواند باعث تحریک پوست و تورم آلت تناسلی شود.

چگونه می‌توان ترک خودارضایی کرد؟

اگر خودارضایی در حال تبدیل شدن به یک معضل برای شما است؛ راهکارها و تکنیک‌هایی برای کمک به ترک آن وجود دارد. ترکیبی از تکنیک‌هایی که عمدتاً توصیه می‌شود؛ را در زیر بیان می‌کنیم. برای تاثیر هر کدام از این موارد باید عزم خود را جذب کرده و به خود ایمان داشته باشید.

«13 راه ترک خودارضایی تا آخر عمر»

1. از پورنوگرافی بپرهیزید!

قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی ممکن است میل به خودارضایی را برانگیزد. افرادی که می‌خواهند ترک خودارضایی کنند باید از فیلم‌ها، تصاویر و وب‌سایت‌های پورنوگرافی خودداری کنند. اگر شخصی بتواند بین خود و پورنوگرافی سدی قرار دهد، می‌تواند به ترک این عادت کمک کند.

در حال حاضر دسترسی به پورنوگرافی در چند ثانیه بسیار آسان است. با این حال؛ افراد می‌توانند با استفاده از اراده قوی، خود را در دام این فیلم‌ها نیندازند.  

بر اساس مطالعات انجام شده، اگر در نوجوانی خودارضایی با پورنو را شروع کنید، هنگامی که سطح دوپامین شما در اوج خود است، در 22 سالگی عادت شبانه شما می‌تواند شما را به یک معتاد خودارضایی تبدیل کند که منجر به عدم تعادل شیمیایی شدید می‌شود.

و وقتی نمی‌دانید چگونه می‌توانید اعتیاد به خودارضایی را کنار بگذارید، این عدم تعادل می‌تواند منجر به افسردگی، اضطراب شدید اجتماعی و فقدان روابط سالم با زنان و مردان واقعی شود. این موضوع به به همان اندازه نگران کننده است که نوآوری بی‌پایان پورن اینترنتی می‌تواند بر مغز و روان انسان تاثیر بگذارد.

پورنو که به اثر کولیج معروف است، مغز ما را تربیت می‌کند تا در زندگی شخصی و جنسی، نیاز غیرواقعی و غیرقابل دستیابی داشته باشد. این تربیت به مرور منجر به نارضایتی از شریک فعلی یا شریک آینده و ناراحتی عمومی از زندگی می‌شود.

2. برای ترک خودارضایی؛ فعالیت روزانه داشته باشید!

فعالیت روزانه می‌تواند برای فرد مفید باشد که راه‌هایی را برای اشغال زمان خود پیدا کند که تمایلی به خودارضایی نداشته باشد.  

یافتن راه‌های صرف انرژی می‌تواند جایگزین زمان صرف شده برای خودارضایی شود. مردم می‌توانند سرگرمی جدیدی را بیاموزند یا مهارت جدیدی را یاد بگیرند؛ مانند یادگیری یک ساز موسیقی یا یک ورزش جدید.

ایجاد اهداف جدید می‌تواند به فرد کمک کند تا انرژی خود را دوباره متمرکز کند و در امور دیگر هیجان و رضایت پیدا کند. همچنین به جای اینکه فرد برای خودارضایی برنامه‌ریزی کند می‌تواند برای انجام امور مهم و فعالیت‌ها روزانه خود برنامه‌ریزی کند. این کار بسیار در ترک خودارضایی می‌تواند موثر واقع شود.

3. وقت بیشتری را با دیگران بگذرانید!

برخی از افراد ممکن است خودارضایی کنند زیرا احساس تنهایی می‌کنند یا چیز دیگری برای پر کردن وقت ندارند. صرف زمان کمتر به تنهایی فرصت‌های خودارضایی را کاهش می‌دهد. گذراندن وقت با دیگران نه تنها یک فرد را مشغول می‌کند؛ بلکه ممکن است تمرکز او را نیز تغییر دهد.

راه‌های مختلفی برای کاهش تنهایی وجود دارد. افراد می‌توانند با دوستان یا خانواده ملاقات کنند، در کلاس شرکت کنند یا به باشگاه ورزشی بپیوندند تا با دیگران در ارتباط اجتماعی باشند.

4. برای ترک خودارضاییی؛ ورزش کنید!

ورزش راهی موثر برای کاهش تنش و تمرکز مثبت انرژی است. فعالیت‌هایی مانند دویدن، شنا و وزنه‌برداری می‌تواند بدن را تقویت کرده و اندورفین‌هایی را آزاد کند که احساس خوشبختی را افزایش می‌دهند. احساس شادی و آرامش بیشتر می‌تواند میل به خودارضایی را به دفعات مکرر کاهش دهد.

5. مراقب بدن خود باشید!

رژیم غذایی سالم و ورزش از جهات مختلف برای بدن مفید است. برای افرادی که سعی می‌کنند ترک خودارضایی کنند، تأکید بر مراقبت از خود می‌تواند انگیزه‌ها را افزایش دهد. همچنین می‌تواند تمرکز جدیدی برای انرژی و تلاش شما ایجاد کند.

6. استراتژی‌ها را توسعه دهید!

با کمک پزشک یا درمانگر خود، زمان‌هایی که به خودارضایی ترغیب می‌شوید را مشخص کنید. شاید شبها قبل از خواب خودارضایی می‌کنید؛ یا شاید هر روز صبح زیر دوش.

اگر بتوانید مشخص کنید چه زمانی بیشترین احتمال خودارضایی وجود دارد، شما و پزشک خود می‌توانید فعالیت‌ها و برنامه‌هایی برای غلبه بر میل و رفتارهای آموخته شده ارائه دهید.

7. برای ترک خودارضایی؛ به یک گروه بپیوندید!

مسئولیت‌پذیری برای کسی که سعی می‌کند رفتاری خارج از کنترل را تغییر دهد، مهم است. همچنین می‌تواند به شما در ایجاد رفتارهای جدید کمک کند. گروه‌های دوستی برای افرادی که رفتار جنسی خارج از کنترل دارند می‌تواند بسیار اثربخش و مفید واقع شود.

8. زمان تنهایی خود را محدود کنید!

کاهش زمان ممکن است برای افرادی که سعی در تغییر شکل رفتارها دارند دشوار باشد. سعی کنید فعالیت‌هایی را که معمولاً به تنهایی انجام می‌دهید به فضای عمومی‌تری منتقل کنید.

به عنوان مثال؛ اگر دوست دارید فیلمی را ببینید، به جای ماندن در خانه به خانه دوست خود بروید و دونفری این کار را انجام دهید. همچنین می‌تواند تنهایی و یا با دوست خود به سینما که فضایی عمومی هست بروید.

9. شب‌ها لباس اضافی بپوشید!

لباس زیر تنها یک مانع فیزیکی جزئی بین شما و اندام تناسلی شما ایجاد می‌کند. اما مالیدن یا دست زدن به خود در شب ممکن است شما را تشویق به خودارضایی کند. در صورت مالیدن خود یک یا دو لایه اضافی لباس بپوشید تا احساس شما کاهش یابد.

10. برای ترک خودارضایی؛ از متخصصان کمک بخواهید!

هنگامی که خودارضایی بر زندگی فرد تأثیر منفی می‌گذارد؛ ممکن است کمک گرفتن از یک متخصص بهداشت روانی مفید باشد.

ممکن است مسائل دیگری همچون  وسواس، مشکل اساسی یک فرد باشد. در هر حال صحبت با یک درمانگر یا روانشناس برای رفع احساسات منفی و یادگیری راهکارهای اصلاح رفتار برای جلوگیری از خودارضایی یا هر مشکل دیگری بسیار مفید است.

11. از روان درمانی استفاده کنید!

روان درمانی یا گفتاردرمانی می‌تواند به عنوان درمانی برای اختلال خودارضایی مفید باشد. در ادامه انواع روان درمانی نام برده می‌شوند که بیشتر برای اختلال خودارضایی استفاده می‌شوند:

درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT به شما کمک می‌کند تا رفتارها و باورهای منفی و ناسالم را تشخیص دهید. پس از شناسایی، می توانید آنها را با موارد مثبت بیشتری جایگزین کنید.

درمان پذیرش و تعهد: این نوعی CBT است که بر پذیرش خواسته‌ها و افکار شما و تعهد به انتخاب اقداماتی که بیشتر با ارزش‌هایی که برای شما مهم هستند، متمرکز است.

12. در صورت لزوم می‌توانید از داروهای خاص استفاده کنید!

به غیر از روان درمانی، گاهی اوقات داروهای خاصی برای کمک به جلوگیری از خودارضایی تجویز می‌شود. این داروها بر مواد شیمیایی مغز که با رفتارها و افکار وسواسی مرتبط هستند؛ تأثیر می‌گذارد. اینکه کدام دارو تجویز می‌شود بستگی به وضعیت خاص و سلامت روانی بیمار دارد.

برخی از داروهایی که برای درمان اختلال خودارضایی تجویز می‌شوند شامل داروهای ضد افسردگی، تثبیت کننده خلق و خوی و نالترکسون (دارویی که در درمان وابستگی به الکل نیز استفاده می‌شود) است.

13. برای ترک خودارضایی؛ صبور باشید!

رفتاری که احساس می‌کنید خارج از کنترل است یک شبه شکل نمی‌گیرد و یک شبه نیز به پایان نمی‌رسد. در روند کار صبور باشید. به نتیجه نهایی متعهد باشید و درک کنید که ممکن است در طول راه به موانع برخورد کنید. عزم و اراده می‌تواند شما را در راه اشتباهات و مشکلات اجتناب ناپذیر مقوم نگه دارد.

مایندینو؛ اندیشه‌ای نو!

در حالت کلی رفتن به سراغ خودارضایی می‌تواند امری طبیعی باشد. فراوانی خودارضایی در افراد مختلف بسیار متفاوت است و هیچ فرکانس “طبیعی” وجود ندارد. اما به طور کلی انجام آن می‌تواند آسیب‌های زیادی را برای فرد به همراه داشته باشد.

اگر خودارضایی با سایر قسمت‌های زندگی فرد تداخل داشته باشد یا باعث ایجاد ناراحتی شود، نشان می‌دهند که فرد معتاد به این کار شده است و باید سریعا به ترک خودارضایی بپردازد.

چندین روش برای جلوگیری از خودارضایی وجود دارد، از جمله اجتناب از پورنوگرافی، تمرکز بر فعالیت‌های دیگر، قدم زدن با دوستانی که می‌توانید به آنها اعتماد کنید و غیره. با این حال؛ اگر کسی نتواند با استفاده از روش‌های بالا به ترک خودارضایی برسد؛ باید حتماً از یک روانشناس و متخصص برای کمک در این راه استفاده کند.

سپاس از اینکه تا پایان این مقاله‌ی آموزشی با مایندینو همراه بودید. امیدواریم که توانسته باشیم با ارائه نکات ساده و کاربردی به شما در ترک خودارضایی تا آخر عمر کمک کرده باشیم. اما فراموش نکنید که این کارهم مانند بسیاری از ترک عادت‌های غلط نیاز به پشتکار و عزم خودتان دارد.

نظر شما درباره خودارضایی چیست؟ بنظرتان به کمک چه راه‌هایی می‌توان به ترک خودارضایی دست پیدا کرد؟
(لطفاً نظر و یا تجربه خود را در این زمینه برای ما بنویسید.)